Kajaktrip 2018 naar Noorwegen 1

Woensdag 15 augustus. Rond 18.00 uur verzamelen, rond 20.00 uur vertrekken. Heb achteraf geen idee of we dat tijdschema hebben gehaald.

'Organisator en reisleider' Mart van der Ven checkt de route nog eens een keer. Niet nodig natuurlijk in deze tijd van satelliet-gekoppelde navigatie-instrumenten. Maar ieder zijn hobby.

De weersverwachtingen zijn niet best. Gelukkig zijn we bikkels.

Eerste stop langs de snelweg. Tijd om de benen te strekken en voor een bakkie koffie.

Doorgereden tot boven Hamburg om vertraging door wegwerkzaamheden te voorkomen. 's nachts overnacht in een weiland. Aanvankelijk zoeken we bij het licht van de koplampen naar een onverhard landweggetje links. Maar uiteindelijk kamperen we op een kleine weide aan de rechterkant. Hans Schut en Mart van der Ven in een tentje, Hans Meijers, Isabelle Röben en Rob Vrolijk in de Landrover.

We liggen er om 02.30 uur in en om 06.00 uur ben ik klaarwakker. Al snel gevolgd door Belle en Hans M. Mart en Hans S. willen eigenlijk nog wel een paar uurtjes pitten, maar daar hebben de anderen uiteraard geen trek in. Na het ontbijt rijden we verder naar Hirsthals voor de boot naar Kritiansand.

Donderdag 16 augustus rond 15.uur arriveren we in Hirsthals. Onze boot naar Kristiansand vertrekt om 21.00 uur. Een mooie gelegenheid om op ons gemak te eten en te drinken.

Mart verkent de omgeving. Hij kijkt ietwat angstig edoch vastberaden uit zijn ogen.

Hans M. en Belle controleren of de aanhanger nog goed vast zit.

Ik vrees dat we vis eten vanavond.

Als ik het niet dacht: vis op het menu. Hans S voert een leuk toneelstukje op met zijn maaltijd.

Onze boot.

De oversteek in beeld.

Aan boord weten we een plekje te veroveren op een bank aangrenzend aan het restaurant. Terwijl Hans S en Belle de boot gaan verkennen, strekken Hans M en Mart zich uit op de bank en doen hun oogjes toe. Als welopgevoede lieden hebben zij uiteraard hun schoenen uitgedaan. Desondanks worden ze wakker gemaakt door een bootemployee (geen idee of dat een woord is, maar ik vind het wel mooi klinken. Zou ik nog wel eens willen worden: bootemployee). Er mag hier niet worden geslapen. Als we dat willen, moeten we twee verdiepingen hoger zijn. Maar als we die moeite nemen, blijkt dat gedeelte 'gereserveerd' te zijn. Dus gaan we maar weer naar beneden.
Hier heeft zich inmiddels een man met een gitaar gemeld en die begint uiteraard - want dat doen mannen met gitaren nu eenmaal - populaire liedjes te kwelen.
Dan maar geprobeerd om zittend te slapen. Mag dus ook niet. En als we de bootemployee er op wijzen dat het boven een gereserveerde sectie is, verzekert hij ons dat we daar terecht kunnen. Dan doen we uiteindelijk, maar we zijn over onze slaap heen.

Nadat we van de boot zijn gekomen, rijden we een tijd door de duisternis in Noorwegen. We gaan duidelijk omhoog en stoppen uiteindelijk op een soort van parkeerplaats. Zoals beloofd regent het dat het giet in Noorwegen, maar toch zetten we onze tent op. Een nacht niet slapen in de Landrover is voldoende.
De volgende ochtend worden we geheel onverwacht gewekt door een zonnetje aan een strakblauwe hemel. De anderen genieten van het prachtige landschap, ik lees mijn boek.

Onderweg passeren we een best wel indrukwekkende waterval. We zouden er best wel vanaf willen met onze kano's :-), maar weten niet hoe we boven moeten komen.

We arriveren net te laat in de namiddag in het dorpje Skånevik om de ferry naar Matre te nemen. Gaat vanavond om 09.00 uur weer. Om te voorkomen dat we weer langs de weg moeten overnachten, slaan we ons kamp op in een jachthaven c.q. kampercamping. Morgen verder.

Zaterdag 19 augustus. Aan boord van de ferry naar Matre sluit Hans S. vriendschap met het Noorse echtpaar Hildbjørg en Maximilian Fludal. Zij nodigen ons uit om bij hen te overnachten. Maar eerst reizen we door de berg op naar het gletsjermeer dat we willen bevaren.

Geen idee wat Mart en Hans M. hier uitbeelden. Ze staan op een helicopterlandingsplaats en doen alsof zet aan de start staan bij een motorcross

Best wel een spectaculaire omgeving.

Mart heeft iets gezien en hij is duidelijk onder de indruk. Wederom geen idee.

Uitzicht op het gletsjermeer waarop we hadden willen varen. Maar er staat hierboven is het koud en een zeer straffe wind die een striemende regen voort jaagt. Ik geef direct aan dat het weer mij te guur is om me om te kleden, mezelf in m'n kajak te hijsen en te gaan peddelen. De rest twijfelt aanvankelijk nog, maar uiteindelijk ziet iedereen er vanaf.

 We rijden terug naar het punt waar we met de ferry aan land zijn gekomen. Ik ga vissen. Dat hebben we tijdens vorige trips ook wel gedaan, maar nooit iets noemenswaardig gevangen Nu trek ik in geen tijd drie makrelen uit het water en verspeel er ook nog een. Hans S. vangt er ook nog een. Die vissen kunnen vanavond mooi mee naar Hildbjørg en Maximilian. Isabelle en later ook Hans S rooien ook nog een gigantische portie mosselen.

De landrover voor het huis van Hildbjørg en Maximilian

Een grote ton vol mosselen. Die gaan in een avond niet op. En ook niet in twee of drie ...

Een genoeglijk samenzijn in Noorse sferen.

Onze bijzonder vriendelijke gastheer en gastvrouw.

Sfeerimpressie op het gletsjermeer

Belle op de gletsjer

De volgende ochtend is het weer stukken beter. Na het ontbijt nemen we afscheid van Hildbjørg en Maximilian en nemen de weg omhoog weer. De berg op.
We kajakken in drie kwartier naar de gletsjer. Indrukwekkend. We varen tussen de ijsschotsen die zijn afgebroken van de gletsjer. We varen dichterbij dan officieel als veilig wordt beschouwd. Er vallenregelmatig stukken ijs van de gletsjer in het meer. Ik weet niet goed of de venijnige klap waarmee dat gepaard gaat wordt veroorzaakt door het afbreken of door het in het water vallen van het ijs. Wanneer een van de grotere delen los raakt, veroorzaakt dat waarschijnlijk een grote vloedgolf. Mart schat in dat je dan beter in je bootje kan zitten dan op de wal kunt staan. Zoals Hans S. en Belle op dit moment.

Volgende week meer.

Kijk ook op: www.bellenbobinvietnam.nl